korku/yorumben şimdi boğazımda boğduğum bir çığlıkla böylesi sağır susuyorsam bilin ki korktuğumdan itiraf da bir cesaret korkuyorum hem de en insancasından... -ihanet bayrağını sallayıp cehalete alkış tutanlardan.... güneşi balçıkla sıvayıp ampulle hayat bulanlardan- korkuyorum en çok da kurbağalardan... hani/ ağır ağır kaynatılan yurdumda öldüğünden bihaber hala aç olanlarından -korkuyorum her şeyi gören tepe gözden koca kulaktan bir gece vakti ansızın çalınan hatta kırılan kapılardan...- karanlıktan hep daha karanlıktan... -baskının zulmün ve ağır ağır gelen işgalin ensemdeki hırıltılı soluğundan.... faşizmin dini çok amma allahı hiç yok... öyle bildim ispanya’da lorca’dan bursa’da nazım’dan ve metris’in hala ağlayan duvarlarından... hülasa korkuyorum eli uzun kirli ve kanlı sam amca’dan- şu fakire bir umut mavilerin ardından kararıyorum kurbağalara bakıp durmaktan... |