Düş(ün)sel ÜşümüşlükUykusuz cümleler doluyor heybeme Ve bir titreme tutuyor dudaklarımı Bu kentin rüzgarları sıtmalı Yağmurları acı ve buruk Avuçlarımda büyüyor intihar kuşları -biliyorum masal gibi geliyor sana- İhanet sayıyorsun kulaklarına fısıldadıklarımı Lakin kadim yaralarım var benim Tarihle yaşıt Üşümüşlüğüm mevsimsel değil Düş(ün)sel… Geçiyor zaman Birikiyor katre katre yalnızlığım Söyleyemediğim cümleler Neşterleniyor dilimin altında Uyuşuyor dilim Bir ağıt büyüyor yüreğimde Dipsiz kuyulara sesleniyorum çoğu zaman -ki onlar beni en iyi anlayanlardır- Bir uğultu yükseliyor ta derinlerden Ve sen duymuyorsun Geçimsiz oluyorum çoğu zaman Bitmiyor lanet olası yaşamla kavgam Yarışıyorum asi rüzgarlarla Susuyorum avazım çıktığı kadar Sonra sus(uş)un düşüyor usuma Bir de merhametin yankısı gözlerin Üşüyorum y/andığım kadar Bir cığara sarıyorum en okkalısından Bitiriyorum tek nefeste Gözlerime iniyor perde Yüzümü iki elimin arasına alıp Ya rab diyorum Ya rab Yangını bende,kendisi nerde -ve bu monolog öyle uzun sürüyor ki- Cennetimi düşlerken cinnetime yürüyorum Dirhem dirhem ölüyorum Seni seviyorum Anlıyor musun? Necat USLU |
has şiir
sade sözcüklerin ağır teslimiyetiyle manasında kendine daldıran şiir
ben seni favorilemiştim oysa, şiir koymuyorsun sanıyorum iyi mi? :((
İyi ki baktım sayfana
...
çok çok hoş, akıcı, narin...