İHRAMSIZ ŞİİRyalpaladı ayrılığın ayak izleri kayboldu, sana tutuklu yollarda sevginin şefkati süzülürken saçlarımdan gölgen terk ediyordu bu şehri.. tüm cinayetleri yakıştırıyorum üzerime toprağı taze kokan açık bir mezar eşliğinde biliyorum tazelemeyecek nefesimizi bir daha sigara tutuklanmayacak cinnet saatlerimiz koyun koyuna hediyemdir artık hatıralar ellerimden kayan küf kokulu zamanlar intihar etsin içimdeki meneviş gözlü günahkar çocuk ki cinayetlere gebe yine dilimin düşen yanı söndür Tanrım gözlerimdeki mehtabın son ışıklarını artık faydasız bir hiç diye bir avuç zehir tutuyorum ellerinin neminde ve uzatıyorum gönül yaralarımızın dudaklarına buyur iç diye… alkolik harflerimin nefesi kokarken omuzlarımda düşüyor gözlerime kurduğum t/uzaklar düşürseydin ya adımı Arafdan gamzelerine şafak suyuyla yıkardım yine yüzümün sokaklarını tütsülemese çıplak tenim kendini son bir dua et şimdi günahlarımıza kefaret ve kimse bilmesin gül yapraklarına saklanmış bir dikeniz kan pıhtısı canlanırsa kanayan bir yarada deşeleme gamzendeki göz yaşımı gül yaprakları olsun hercâi bedeninimin kefeni can verecekse gülsuyuyla yıkanırken, cesedim Tanrım s u s t u r beni |
paylaştığınız için teşekkürler.
tebrikelrim çok çok... başarılarınızın devamına.
saygımla.