I

Çeşmi bülbüller şadırvanlarda akıtırdı aşk şarkılarını
Damlası sulardı kızıl güllerindeki goncayı
Nemli özlem meltemlerini emerdi yaprakları
Sağnağında ıslanırken şehirler gül kokardı/her bir yan


II

Yorgun serçe bakışları çakılır hatıra sinmiş duvarlara
Dile kelepçeler takılırdı hicranlı gecelerde
Kırık kanatlı kelebekler düşerdi vuslatın nasırlı avuçlarına
Bulut savururken yağmurunu kokardı sen gibi toprağın

III

Sallanırdı kefen beyazı perdeler birde dizler
Bir dilrubanın saçlarında kalırdı yangın yeri gönül
Hicaz fasıllara takılırdı adımlar yürüdüğün kaldırımlarda
Son nefesde bir ney sesi çınlatırdı çınarın kulaklarını


IV

Dün/ya neşesiz dönerdi etrafında ya güneş üşürdü gölgelerinde
Z/aman kanatır koparır kermesindeki yaraları
Metruk boynu bükük yakılırken mektuplar
Tutuşurdu şehirler eteklerinden
Fitili düşerdi kandillerin

V


Biterdik biz/ küller taşırken izlerimizi
K/özünde kalırdı güller
Çeşmi bülbüller su dökerdi üzerimize
İşte o vakit başlardı aşk /bir semazenin eteklerinde
Dönüşsüz yollar için dönerdik
Dön demeye dilin varmadığı suskuluklarımızda....
Sen ben bir tende yürek terli "kala kalırdık"....