OY DAĞLAR OY BAŞIMABir kez öldük ve bin kez dirildik görmediler Bir daha şans alanlar nefsine esir oldu Son kez ölüp toprağa serildik görmediler Saf kaynaktan içenler ebedi felah buldu Eser-i atika mı insanın ruhu dersin Yoksa köhne bir han mı gözlerinden akıyor Ben bilmedim bilenler muratlarına ersin Ey yâr duyduğum hasret ciğerimi yakıyor Oy dağlar oy başıma, can yolunu şaşırmış Oy ki dünyam yıkılır, diller düğümü çözdü Takılmaz boğumlara tepeleri aşırmış Oy, dedim, oy başıma; kahır, akları dizdi Nalân mıydı bu nehir, sızarken taş altından Akıp doldu içime, yoksa ben mi nalândım Gözleri cennet gibi saçlarıysa altından Unuttuğum anılar beni buldular sandım Muradı ilahidir sonuç yaşanılacak Yok diyenin cirmi de kantarda kilo çekmez Ol, denince elbette takım kuşanılacak Kuştan korkanlar asla tarlaya darı ekmez Bir inada takılıp heba edersin kârı Bakarsın, baktığını göremezsin hasetten Ustayım dersin amma hakiki sanatkârı Dinleyip anlamazsın, elin olmaz fesattan Fitneye takılıp da ruhu hapsetmek suçtur Hüküm değil dediğim; bir gözlem, bir sonuçtur Güneri Yıldız (Elazığ, 29.12.2011) |
Hüküm değil dediğim; bir gözlem, bir sonuçtur
hissedip alıp verebilmeye bağlı hayat dost gönül deryan eksilmesin kal sevgiler içinde...