Ben halkımben köylüyüm ot derim çöp derim toprak derim şalvarımda büyütürüm bebeleri sırtımda yükleri ellerim ekmek karası sevda okur dillerim yüreğimde dağ kokusu katmerli güllerin ağaç kurur gül dökülür bülbül ölür otağımda çağırırım ağıtları kuru dizlerim duyar kuru çayım kuru yüzlü adaşlarım karınca dipli otlarım duyar ben ağlarım bağrımdaki yontma taş bölünür utancından ben dağlıyım ormanlıyım balta ışığı vurur alnıma ay yansımaz geceme keskin bir kılıçtır tepemde güneş ekinleri küçülten devdir ekmekleri ufaltan sofra sofra dağıtan el suları kovuğundan kesen ekmek ufaltan eldir devdir dualarla çağırırım yağmurumu ölüyü diriltir,gömerim kuru dilim dönmez kuru damağıma ölüme yanar yangın taşlarım itfaiyecileri,polisleri tutuklayın hadi! ben halkım!.. 19. 7. 1992 / Nazik Gülünay |
Benim kaçıncı sinıf vatandaş olduğumu bir türlü karar veremiyorlar jüri üyeleri bu kadar ayırımcılık adamcılık kayırmacılık yalakacılık yaltakcılık eylemleri var iken ben şaşırıyorum halk mıyım var mıyım yok muyum diye.
Sevgi saygı ve selam ile.