Gelen Senmisin
Dağılır kara bulutlar
Vakitsiz ayrılığın ertesi Silinir hüznün gölgesi Her yeni adımda duyulur Sevdanın ayak sesi Şeceresi kabarıktır İklimi yaz olan aşkın Ilık yaz rüzgârının uğultusu Fısıldar özlemin adını Yeri doldurulamaz Ölümsüz sevginin Eksik kalır insan, yarımdır Yüreğinden ayrı kalan ten olmasa Bitmez geceye isyan Ağlayan bulutlar sarar Mavi gökyüzünü Başı eğilir, kalemin Amansız dertler sarar Zift karası günleri Gönül yeşili sever, sevdasından ötürü Martılar semada kanat çırpıp süzülürken Yer gök aşka bulanır Aşk yaşanmaz, yaşatılır Kundağına sarılı bebek gibi Büyüdükçe boy verir hayata Gülümsedikçe hayata Ömür güler, yeniden doğmuşcasına s.c |
Büyüdükçe boy verir hayata"
Gelen sen misin?
Sen ol, der gibiydi şiir.
Ne tatlı bir anlatımdı.
İçten,
dupduru...
ve şiir.