Gün batarken koşardı beyaz taylar gri bulut altı
IŞIK kalkık olan kuyruğunda salınırdı
Bulut süzülür ot salanırdı surların kapısında...

El uzanır kanlı yorgunluğundaki korkak eski kapılarda düşler
Kapı arkası sallanan kavaklarım uzayan yollarım görünürken
Dolgun başaklarım sarısındaki ellerime değer, eğilirim...

Selam verirken sevdiğimin tohumu,bekler beni gözlerimde
Cesur kalmaya çalışır bakışlarım yenilgisinde,
Tanrıların mum gölgeli küçük heykelleri dudağımda kalır...

Mum titreği dağ arkası bir bakış içindeyken şimşekeler çakar
Toz savrulurken omuzlarımdaki yangın ortası kuş kalkar
Bakar gülümserim ellerimdeki başakların sarılığnda....

Dokunurum ellerimle düşlerime,koşarım senin bittiğin yerlere
Adımlar yanlızlığımda dumanlıyken çöker dizlerim
Yangın yeri diz çöküşü secdeli yıkılır gri bulut sahit...


Hücresinde kalkansız derin bir öpüş dudak özlemi kılıç sallayışı
Düş gölgen indiriken kalkanlarımı, kılıçların kalkarken kollarım iner
Son savaşlarım krallara inat dokunurken toprağa
Göğsüm sana kavuşmak için kalkanını yırttı yelken düşlerim
Senin yanına götürecek öpüşmlerizde kucaklaşmaya...