yelkovan kuşları yırtardı içimde seni
ve sana koşan zamanın sesini
gömerdik damarımda öylesi kanamalı


yaza yaza anlata anlata unutulmuyor bizzat denedim ölü kuşlar sokağında ne kadar ölü kuş varsa canlandı ruhumda...


Kaan İnce kadar başarılı olamazsam takipçinizim bundan sonra çok kutladım...



Her daim yürekten sevgi ve saygılarımla...

oku diye başlamıyor mu tüm kitaplar
aşkı oku diyorlar belki
hangi şiire çarpsa gözüm bu üç harften gömlek giyiyor beynim.
sukedim
bizimkisi yokuş tırmanış inişi görmeye görmeye hemiide...

seviyorum dans eden kelimelerini.

bir düş sevdim ölü kuşlar sokağında
ve dört kitaba adanır gibi iman ettim aşka



üstü açık rüyalar görüyordum hep
karanlık uykular birikince her gece boğazıma
yalvardım tüm insanlığa dualarca
peygamber sancısı bir sabırla
aşkı gömün artık kurtlanmış sadrıma



ben
üşürüm körpe kumrular gibi vurulmuş dalımda
savaşa uyanmış vakitler hep bir mağma
ve denizin elleri ırmaklarımı boğunca yatağında
asarım davamı lambasız kalmış İstanbul şakağına
ama korkuyorum bu karanlıkta işte
b/as beni telaşlı b/ağrına
orantısız gece kan kusuyor içime
merhamet koş durma
içim bir ölü(m) meydanı anne




sen yoktun göğü yırtan adımın kaynayışında
ne yıldız
ne mehtab”ın şavkında bulamazdım izini gün gece
aransam da sürüm sürüm bu yel yüzünde
ezanlar keserdi duaya bakan çorak yüzümü her defasında
ondan güneşin omuzları terlerdi çöl karanlığımda
ve geceler umut ışığımı yeminsiz bir inkarla yutunca
ben yine seni taşırdım cansız bir kelebeğin çıplak kanatlarında
zamanı kuşatan semanın lamekan katına
derviş çilesi bir susuşla
adını çaldığım masalların final taşında sevinirken ölüm
yıkanırdı cesedim ruhsuz bir mevtin nokta başında
ve ben ölemezdim her defasında
hayat ve adın arasında şeddeli kalınca
gelmesin dilerdim yeni bir sabah daha gelmesin
v”av yutan sancıma gündüzler değmesin



artçı kâbuslar bir fırtına gibi uyanırdı içime
atardı seni şahdamarımda kal diyen bir kahır
la
çığlık
bir dua
ve tutardı kalbimi her gece ellerin birde
başımın omzunu g/özlediği kadar müntehir
o sessizlikte
çöz beni ve sev ölümün kördüğüm sesinde
soluğum olsun sana pan/zehir
ya da boş ver geç aldırma
sevme artık vesair




bir masaldı kader annemin yüzümü öptüğü kadar



yağmurları ucu ucuna bağlardım her geçen dün bilirsin mi
bu günün kuraklığı sızılarımı yarına b/asınca
düşlerimize son bir yağalım belkisin de diyordum hani
aylardan telaşsız bir haziran düşerdi aramıza
mevsim kabuğunu soyunca bu yorgun baharda
dikenler çıplak bir ağrı olurdu ay temmuza koştukça
ve çökerdi içime heybetin seni özlediğim her anda
cennet kadar uzaktın
cehennem rengi suskun
oysa belliydi hükmü ateşin adresi bana
ondan kovulurdum secdelerimde mahzun bir azarla
akıllı uslu ağladıkça sana
susardım aşka
mecburdum anla
önüm ardım dört yanım Mevla




yer ile gök arası bir çığlık kopardı sonra
damlalar üstümüzden müteessir kovulunca
yıldırım yağacaktı birazdan belli
ateş bile toplanmıştı kül yuvasında
sema dilsiz bir şairdi yerinde
meleklerin yurdu yine hep çile
şahit olacaklar bir yeni ölüme daha az sonra
merhamet göçerdi mavillikden ebedi o kinle
umut ağacına son balta değince
hapsolurdum kara bulutların göz çukurlarında
ezilirdi içimde can kusan bir Leyla
beklerdim toprak gibi gururla gelecek olanı
ve hayat köprüsüne bir duhan daha inerdi
terk ederdi yer yüzünü nehirler öyle sessiz
lal akardı yüzüm uzak pencerelerde bakarken yaşam
gözlerimin çapı bir kıyam kadar şekilsiz
ve birikmesin diye içimize yeniden sesimiz
boğazımda kördüğüm bir hıçkırık rengi b/akardım renksiz
artık bil
ölemiyordum sensiz
ecelin elleri neden böyle çok hissiz




zamanın rikkatinde kırılırken hüzün
romatizması azardı içimdeki rüzgârın
ezip geçerdim sana bakan yılları hiç aldırmadan
boğum boğum haykırarak duy beni derdim yar(a)daşım
la
içerdim adının söz yaşlarını içimde dua dua
kuşlar derdim yine kuşlar en büyük derdimiz
bölünürdüm muzdarip bir savruluşla
ve nihayet
senden habersiz şiirlerce sana sığınıp satırlarında
s/inerdim en son dudaklarında kan/ayan “kün” sokağında
kırılırdı serçe parmağı göğsümün tam ortasından
acılarına bulanarak
yelkovan kuşları yırtardı içimde seni
ve sana koşan zamanın sesini
gömerdik damarımda öylesi kanamalı
Kudüs”ün organik gülüşü gibi
yaralıyım işte böyle çileli




taşınıyorum yine anlayacağın seni
alnımın yazgısında gürlerken sana ömrüm
toprağın günahı ne çok diyorum nasıl bir aşiyan bu çözemiyorum
ne çok ceset kokuyor ellerim bu gün
intihara teşebbüs ettiğinden beri her dün
seni bir cinayet gibi günbegün karmaşık sevdim
ki biliyordum kavli suçumdun
ve ateşlerce günahında ayan büyüdüm
bunu da biliyordun
ve bir çocuk daha gömüldü içime gördüm
suçlu artık kader değildi
seni kederle tövbede söndüm
kapısı örtüldü sana bakan ellerimin
artık öksüz sün
bundan çok fazla eminim
bu sana son sözüm




unutmadı beni ölüm
sende unut (y/an)ma sevgilim



çünkü bu sabah düş yiyen kuşlar
sıcak bir teni toprağa gömdüler
ve Annemin h/içi kadar
sevip bana acımadılar



HA”y durma cevap ver
bana kanatları(m)nı takacak kim var



parmaklarım s/onsuz bir gök bu aralar
ararda öyle bir arar
uyanın artık diyorum uyanın kuşlar
ödenecek borcum var
yaşımca yaşadığım kadar



...


MHD
Mehtap Hümeyragül DALLI (Lavi_(n)_Su)

Emek çekilerek yazılmış güzel şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

cehennem rengi suskun
oysa belliydi hükmü ateşin adresi bana
ondan kovulurdum secdelerimde mahzun bir azarla
akıllı uslu ağladıkça sana
susardım aşka
mecburdum anla
önüm ardım dört yanım Mevla

özgün bir şiirdi.
tadıanda bir eser.
önüm ardım dört yanım mevla ifadesi ne kadar ulvi.
mevlasız bir hayat ne kadar manasız.
bir kuds-i hadiste: ben sevdiğim kulumun gören gözü,duyan kulağı olurum...
yani kulumun önünde ardında ben olurum...
iblis sedalı günahların en güzide kalkanıdır mevla aşkını giyinmek...
tebriklerimi ısmarlıyorum bu güzel şiirinize.

AYKAÇ

Çok güzeldi,öykü tadı bıraktı damağımda.
Saygılarımla.......

Biraz uzuncaydı,öykü okur gibi hissettim,

tebrikler,

sevgiyle..

bahat gibi duyguların harmanlanmasını okuyorum ve toz duman içindeki aşkı n gelişini ve özleyişini görüyorum aziz dost kalem ellerine ve yüregine saglık

İçinde harmanlayıp yoğuruyor şiir,satır satır efsanenin gözyaşlarında saklıyor gizemini,

Harika eşsiz yüreğini kutlarım...

Sevgilerim ömürlük yüreğine,

maşallah... ne güzel kelimeler, cümleler, anlamlar