ÖZLEDİM İSTE
Ben seni özledim işte,şiir yazdım karanlıkta
İşte şiir olmasa da gece, sarkan ay gördü beni Uzak asırlık/san(l)iyeler düşüncelerim... Tuzak kurar pusular,zayıflığıma aklım Keşkeli pusulam kırık,batılmalı Sen gülken ben gemiydim Batan denizdeki ten güneş... Fırtına kar etmezken, denizaltım yosunlarına dokunur Sabahlarım, bölmesin derin uykularımı... Ve sen, ben seni çok özledim Batırırken rüyalarıma düşlerini Yıkılmadım da yan kaldım solan sol yanımda Karanlık maimsi... Daha demin deminde çayken Kıvrıldı boğazım içemedim yutkundum Dar kalırken nefes mahpus solunumda Sen bilmesen de ben sana yazdım Gardiyanım olan sensizlikte... Alıştım karanlığa yokluğundaki sana alıştığım kadar... |
Kıvrıldı boğazım içemedim yutkundum
Dar kalırken nefes mahpus solunumda
Sen bilmesen de ben sana yazdım
Gardiyanım olan sensizlikte...
Alıştım karanlığa yokluğundaki sana alıştığım kadar...
imgeleriyle akıcılığıyla duygusuyla şiir zirvedeydi emeğine sağlık saygımla