Hayata hep gülümseyen, gülümsemeyi öğreten dedem için...

Kelimelerin, cümlelerin arasında sıkışıp kaldığım vakit
Gözyaşıma sığındım, acıyı suretimden atmak için
Ölümün soğuk adı çalarken kapıyı
Korkuyla aralıktan bakmadan
Sırtımı dönüp odama sığındım
Sesini duymamak için Azrail’in
-----------------------------------------------------------------------


Koca bir çınara davetti, vakitsiz
Geçmişin çilesi, ciğerlere düşmüş
Her öksürüşte bir parça alırken ömürden
İçine düşen ateşin, küllerini arar
Bitip gitsin
Ömrüne bir gün daha kalsın diyerek
Biraz buruk özleme katık edip yaşını, yarınları düşler



Daha yaşanacak çok güzel günler
Emeğine şükredecek canlar var
Ölüm adın kara olsun dedikçe
Bir nefes daha giderken bedeninden
Saklı kalmış korkuya küs
İnadına güne aydınlık bırakır



Her türküde büyür acı, çelimsiz olsa da
Dilsiz haykırışları sarar ağlamaklı sözler
Geçecek bir gün diyerek
Düşmeden ecelin kollarına
Gülümseyerek yalan dünyaya
İnadına yaşama direnerek


Bu kez ölmeyecek iyi bir insan..


s.c