oğlum'a...
Küçükken de vardı korkularım
Masa altına saklanırdım şimşek çakarken Babam sinirlenince; Kaçacak delik arardık kardeşlerimle. Mantıklıydı nedenleri her birinin. En çok da ölümden gizlenirdim Bulmasın hiçbirimizi diye. Büyürken, unuttuklarım da oldu;büyüttüklerim de Ama en delisiyle tanışmam doğduğun güne denk geliyor oğlum. ‘’Anne sigara içme, ölürsün diye korkuyorum’’ diyorsun ya Ben daha beter! Yine de ‘’bi’şey olmazz’’diyorum sana da, baban çıldırıyor ya öfkeden En çok ben korkuyorum gitmenden ya da gitmekten. Kimse gitmese derken, Bilmezmiş gibi düzenini hayatın ve Sultan Süleyman’a bile kalmamışken Olasılıksız hayaller kuruyorum bizli En çok ben yaşlanayım istiyorum -cesedim kırışık olsa da olur- En çok sen yaşa En çok sen mutlu ol En çok biz doyalım birbirimize En çok sen sev beni -ben zaten en çok seni…- Baban duymasın! |
oğlum'a başlığını görünce kendimi tutamadım,daldım içine şiirin..şiirde o potansiyele sahipmiş ki,çekti içine...
ve kısacası..ben bunu çok çok sevdim.anne yüreğin burkulmasın.