5.11

katil oldum
dünlerden bir gün
pembe yanaklı çocuklar geçti önümden
ellerinde trampetler
gökyüzüne çıkan labirentler
ve esintiler



yollar kalabalık
vakit karanlık
gözler geçti gözlerimden
değmeden



planlanmamış cinayetlerin
anatomi bilmişliğinde
tereddütsüz gerçekleşti
ardı ardına
yağarak, yararak
kardiyak acılarından kurtarıp
kutsayarak



kaldırımlara düşmüş anıların
sevdaların
kanını sürdüm şakağıma
ya da sildim dizlerimden
ellerimden



parmaklarım?..
alışkın sanırım...



yine de
mumun titrek alevi
kanın titrek ritminden
daha sakinleştirici




*her biri değersizken,
katillik hırsızlıktan daha değerliydi indimde.
azat ettim hepinizi...



gittik ve yittik