YOLkimi kuraktan kurak, kimi taş toprak, kimi tepe tümsek, kimi de izsiz karanlık izbe, hangisi çıkar maviye, hangisinde kuşlar cıvıldar, hangi yol mutluluğu taşır, hangi hangisi açar kollarını, bilinmezliklere açılan kapı, kimsesizlere sunulan bir sofra, konuşmalara eşlik eden çay, ne çok hayalin hayalini koşturur, bu yol, yolculuklar, misafirler, misafirlikler, kapı tıkırtısında bir hoş seda, çay bardaklarında şeker gibi muhabbet eritenler, hepsi ama hepsi, bir yola vurulan yolcular, sürü, derya, mavinin kuyusu, harflerin kölesi ve bir yol… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |