Bu şiir sana değil
Sadece seni düşündüm iki dakika önce diye
Adın gibi hayaller kurdum delice

Delice sevmek dedim
Çantası kolunun tam ortasında
Birkaç kadın delinirken aşk ile
Delinmesi güç saadetler umdum adımıza

Sonra şarkılar, türküler
Hep de seni bana anımsatan şu saatler de
Öpmek koydum elimin saçlarımın aklığına dokunmasını
Beraberce, biz olmaya ölmeye

Hayata dair rüyalar beslerken
Kahrı da hoş mısraları boyadım, alıp senden
Sustum yine
Sustum dolunayın göbeğine, sen bilerek yağmuru

Yolların çıkmaz olanlarında
Işıktan meleklere gülümsedim
Sonra iki yitik özlem, dörde bölünmüş yokluklarda
Sana yazılmamış şiirler bıraktım
Yarının güzel olduğunu görecek çocuklara

’yüreğimin tam orta yerinden
nefes alışlarıma bileniyor hasretin
seni, senli sensizlikler de çekerken şehir şehir ciğerlerime
gözlerin yalnızlığıma düşman kesiliyor’

İşte tam böyle iken
Sazın bamtelini yollara batıra batıra
Kahve fincanı dudaklarında bir hatıra
Bir sen yazamadım, sen gibi şiiri asla