Hazan İle Geçti Ömür
insan miadı dolana dek yaşar
acılar mutluluklar uğrar gönül dergahına düşer kavgaya mücade uğruna belki geç belki de erken vakti zamanı gelince vuslatına erer hayat yolunda yılların izi avuçlarındaki nasırda resm olur bıyığının beyazında alıp başını gider yaş denilen sayı yumağıyla toprakta doğar, büyür her nadasta kattığı vakit evlatlarını yanına zaman geçer bulur kendini kalabalık şehrin koynunda başını koyar yollarına aşını sunar sofrasına hayat yorar sırtı kambur, dizler tutmaz olur emekçidir her yük yüzünde acı tebessüme bürünür ömür arşınlandıkça döner dolaşır toğrağı bulur s.c |