a ş k
Ne zaman mavi bir gökyüzü düşlesem
Yağmur yağıyor üstüme. Hayat bu… Zamanlama hataları Bir türlü denkleşmeyen hayaller Geç kalmalar, erken gelmeler, gitmeler En çok da gidememeler En çok da onlar acıtıyor sol yanımızı. Ne zaman ben geldim, desem Çıkmak üzere oluyorsun evden. Kapında kalmak çaresizce, dur diyememek En çok da bu dokunuyor bana. Gidiyorsun ya… Gelecekle ilgili kehanetlerde bulunan falcılar gibiyim Mesela sorsanız bana kıyametimi Söyleyebilirim. Tarihini değilse de eylemini bildiğimden Eminim Sizin olamayacağınız kadar. Unutmak, diyorum Öyle bir unutmak ver ki tanrım bana, Silebileyim yanılgılarımın varlığını aklımdan Ki bu hafıza dost değil düşman usuma. Teklifsizce koynuma sokulan-bir yılan- Ne zaman sözcüklerin merhametine sığınsam Üvey annem oluyor şiir- başımı okşayan- Ne zaman açılsa kollarım sana Dar bir hücre oluyorsun, çapı benliğimi kıran Eziliyorum. Aşk … Kıran / kırılan / kırılgan Aşk… Etken, edilgen, eylemsiz. Aşk… Kelimelerin bittiği yerde, sessiz Aşk… S i z s i n i z! |
insanlar ne kadar da çok saçmalıyorsun derler...
kutlarım arkadaşım, şiirdi bütünüyle