...


gitme vaktim geldi
az önce asıldım k o l l a r ı n a , sarıldım son kez
beyaz bir şilepten
bir martı havalandı Beylerbeyi*nden,
kanadından içirdi boğazın serin suyunu
öptüm denizi devrilirken kirpiklerim



hani bir yaşlı teyze vardı Çengel*de
sokakta uyurdu, belli ki gidecek yeri yoktu
ben göremedim
sen bir gün karşılaşırsan selam söyle


bilemezsin ne zor vedalaşmak
elimde bavulum bile yok,
üzerimde incecik bir yağmurluk, kot pantolonum ve botlarım
gülme ama
ceplerim bile bomboş
bir resmin vardı boynumdaki gümüş madalyonda asılı
onu da alırlar mı bilmiyorum
...saklayacağım bir yer de yok



keşke sana emanet edebilseydim, ama nasılsa sana gelmiyor muyum
yalnız, beş parasız ve hazırlıksız
ister gözlerine göm beni
istersen bir yağmur tanesi gibi sil gözlerinden
inan kırılmam, üzülmem


hadi artık helâlleşelim
gözlerini,
ellerini,
gülümseyişlerini
ve nefretini aldım senden izinsiz
helâl et
bir yüreğini alamadım ona da kıyamadım

yedi masallı efsanem

sana sevgim helal olsun
bir daha dünyaya gelecek olsam
yine seni böylesi severdim
-kendim için düşlediğim her güzel şey seninle olsun


/teşekkür ederim.
bana o üç harfi bağışladın ya, işte ben hep böyle sevmek istedim/
binlerce
milyonlarca, yaşamak bahşetmiştin
bilmiyorsun
ve seni asla unutmayacağım


şimdi izninle
biraz uyuyacağım

unutmadan ne vakit , ayakların İstanbul kaldırımlarına değerse,
beni biraz anımsa
ve gülümse…





de_soulmate