beni özledin mi hiç dedi
sustum!
diyemedim her gece dua ettiğimi
-iyi ve mutlu olması için!-



seni on yılda bir sevdim
on yedimi düşüp
bir kalbin gonnnng sirenleriyle öldürüp seneleri
bir fotoğrafın yüz öl(ç)ümünde
kaldı ki benim o kadar ömrüm de yok

hem dur daha pişmanlık nedir görmedin sen
hele bir de avucumdaki terk edilişi gör
o hâlâ on yedisinde bir aşık


sonra resmine bakıyorum
hastaneler özel’den düşüyor
ve faizler
emekli kuyrukları çekiliyor banka önlerinden
yüzün sevgilim yüzün diyorum
-bin yıldızlı huzur evi-


resmine bakıyorum
gözyaşım kalbime akan bir nehir olmalı
yoksa ıslak bakmazdım gözlerine
utanmazdım -böylesine- kaçacak bir ülke arar gibi
evet yüzün -utanç ülkem-
bıraktığım için karlı bir günde ellerimizi



resmine bakıyorum saatlerce
...küçük bir kız seksek oynuyor taş evinin önünde
şeker dağıtıyor bir peri çocuklara
annem çok genç o vakit
babam bir kral
resmine bakıyorum yüzüm gözüm aşk içinde


resmine bakıyorum
hücrelerime kadar sızmış bir pişmanlık içinde
.......seninse dudağın hala suçlamayacak kadar vefakâr
üstlenecek kadar bonkör gözlerin -bütün terk edilişlerin hesabını-
resmine bakıyorum sevgilim
kirpiklerim su içinde



bir fotoğrafla neler konuşabilir insan
anlar mı bilmiyorum defalarca söylesem bir özüre iliştirip
"onu çok sevdiğimi-


ve resmine bakarım mezarımı özledikçe
dut ağaçları, beyaz karanfiller ve bir okyanus mavi atlasım olur
ve hür kuşlar uçuşur eteklerinde
bir aşkın memleketi de vatanı da budur



resmine bakıyorum
belki son kez -veda edercesine-
bir omuza kapanıp ağlar gibi
tarifi imkansız bir acıdır bilir misin
boylu boyunca yüzünde ölmek
-örtünüp buz tutmuş heveslerimi-



soulmate