O Zaman
kan sesli bir sözcüktü adın
aort damarımda gayya kuyusundaki son damla kadar eşsiz... kalbime kan değil geldin sen oturdun aydınlığınla tanıştı yüzüm gökkubbeyi sende tanıdım karanlığa ihanetim sana sadakatimdir... soylu bir zamandı seni severek geçirdiğim gözbebeklerine kıyamadığım için bana baktığın anlara aklımda gözüm gibi bakıyorum... yağmur öncesi telaşları gibi hayaline koşuşturduğum tez elden soluğumu bırakıp zamana ve aşka tanrıyı gücendirmek istemiyorum... ağlama o zaman gözyaşlarını topraktan kıskanırım toprağın olurum... kağan işçen... |
gözyaşlarını topraktan kıskanırım
toprağın olurum...*
toprak olacak kadar sevmek
göze almak ölümü..
teşekkür ederim şiir ne güzelsin..
saygı duayla değerli öğretmenim...