sen yine de inanma
Sen yine de uyma bana
Gösterişli cümlelere sığınan Gösterişsiz bir yaşamın Sade bir neferiyim -evet, kendi tercihim- Gözlerim ateş saçarken Ruhum uysal Dilim kılıç gibi keskinken Beynim uykuda -sığınılacak en güzel liman- Bazen savaş açmışım gibi dünyaya Çığlıklarım var. Sen yine de inanma bana Kalbim sağır,duyduklarıma. -ya da ben sağır ettim zorla- En gerçeği belki Adamışlığım, adanmışlıklarım var Kollarım en çok onlara uzun Kollarım en çok onlara kucak -annemin payı çok bunda- Aslında şiir ; Olmadığın binlerce kimliğe girmek Olmadığını, olamadığını yazmak Yalanlarına en önce inanan olmak Küçük bir kıvılcımla yangın çıkarmak Bir de utanmadan itfaiyeyi beklemek gibi Yapay yaşamların içinde varolmak Kendi gerçekliğinde kaybolmak Yolunu ararken, daha da uzaklaşmak gibi Evinden Suni teneffüsle hayat kurtarmak isterken Nefessiz kalmak İlkyardım kurslarında öğrendiklerini uygulamaya çabalarken İlk yardıma ihtiyaç duyan olmak. Aslında hayat Şiir değil. Şairler de yalancı -değil diyemiyorum- Kendimden biliyorum. Sen yine de inanma bana Ben sadece şiir yazıyorum. |