öyle-sine
Kuşlar havalanıyor göğsümden göğüne
Yaralı kanatlarına aldırmadan Her biri yükselmeye sabırsız Her biri korkusuna galip Bir acele ve telaş içinde Sanırsın kıyamet kopacak yarın. Kuşlar geçiyor içimden Eze eze beni, yeminlerimi Kendilerine sadık, bana ihanette Ve öyle mağrur Öyle mahzun Engel olamıyorum gidişlerine İsyanları bile bebek masumiyetinde. Kuşlar geçiyor göğünden Bir medet umup ellerinden Yaralarına merhem olursun diye Başını kaldır ve çevir yüzünü Ha düştü ha düşecekler kollarına Toprağın. Kuşlar geçiyor sevgili İki uzak şehrin yalnızlığını yakın eden Duraksız yolculuklarda Kanat çırpıyorlar ecele He ce le adını son kez Az sonra adımı koyacağım yanına Adının Az sonra... Senden –benden- bir şey kalmayacak. |
kuşlar
.