Süresiz Koşu
sokağın tadındaydın
naftalinli sandıklarda nisan iyimserliklerinde gözlerime çektiğim düş yazı perdelerinde serin mavi uzaklıklarıysa takmaz oldum olur olmaz özleminin yakın kızıllığında... katar katar göçler eyledim heybemde yokluğundan azık hasretim güne dağlarla ortak bulduğum her sevinçte çiçeklerin açma zamanı sana olan bitmez hevesimdi bunu ben öyle sansam da senin için sandım söyledim... gurbetin öfkesiydi tutkumun aşı gidişinin yanı başı umutsuzluğum ve sensizlik elimdeki tek işken ölümdü sanatımın tek uğraşı yeni yabanlığıydı zamanın her ana ayrı yalanlığım imkansızlığına doğru bu süresiz koşu... kağan işçen... |