Özrü aşkından büyük Sevgilim,
Dünden kalma pişmanlıklar bağışlama yüzüme.

İçini sancı tutmuş, ziyan tekmeliyor suskunluğunu.
Çevir yüzünü ömrümden,
Ki gözlerine karanlık iklimler yağmur bırakmasın.

Şahit tut/ma geceleri,
Yıldızlar çoktan kaymış saçlarından.
Seheri son damlasına kadar içmiş, bardağı kırık gönlüm.

Şimdi ağız dolusu aşk kusuyor yüreğim.
Bilirim seni aşk tutar, bakma gözlerime.
Dudağı kırışmış hüznüme, usanç bulaştırma.
Kirletme hiç beyaz değmemiş gönlünü.
Gözlerini dikme arşa.
Dikecek olsan, başımıza aşk yağar.

Tenha kalır dudaklarım boynunda.
Oysa hiç öpmedi sessizlik kulağımızdan.
Hani yorgun düşmüştü ellerin.
Tut/un dedikçe, çektin saçlarından baharı.
Her renk sendin zaten,
Şimdi renksizliğime de aşk koydun.
Çek geceyi haber veren sesini kulağımdan.
Yastığım bile baş koymak istemiyor rüyalarıma.
Kendimi arıyorum,
İçinde bir yerlerde kaybolmuşum herhalde.
Bul/sana beni.
Bul ki, siyaha çalan alnından silinsin ismim.
Dilimde tüy bitti “Sen” demekten ama “Aşk” bitmedi.

Kuyularda çarmıha geriliyor dileklerim.
Sen inanmıyorsun kesik adım ilerlediğime.
Kısıyorum yüreğimdeki seni, sen kâinat titriyor sanıyorsun.
Hayret kalma aşkıma.
Yüreğimdeki “aşk seddi”, geçirmiyordu Senden ötesini.

Kapa arsız ışıklarını, sabahı bile karartıyor.
Korkma sırtını sağlam aşka dayadın.
Uzat başını dizlerime,
Tâ ki sur sesi gelene kadar.
Ölüm bağırmaz baş ucumuzda merak etme.
Aşk kanat çırparken göğsümüzde,
Sana ağır gelecek, hür değilsin içindeyken.
Korkular cellat kesilmiş düşlerine.

Asrı çatlatan bir bekleyiş var içimde.
Yüzyıllar cirit atarken göğüs kafesimde,
Sen hep aynı yerde oturuyor olacaksın.
İçim cesedine toprak atıyor.
Ama toprak Senden başka her şeyi örtüyor.

Bulutlar bile gelmiyor durgun yüzüne.
Yağmurlar kesti ümidini gözlerinden.
Şimdi bekle/me beni.
Beklemek öldü seni beklediğim yerde.



Gül SEZGİ