Çıplak Şiir
Ayrığın düşürdüğü; asi melankoli!
Kaldırımlara aşina kelimelerinle sar çıplak şiirlerimi. Soğuk; artık bir kadın ismi. Kaşların, mutlaka bir iki satır geride, bir cümlede. Izdırabımı dillendirir ahmak ıslatanlar . sayamadığım kırk ikindiler. Aşk varsa ;cehalet, mutluluk. Özentisiz günahlardan seçiyorum ölümümü. Korkuyorum. Biliyorum; ben ölürken de öldükten sonra da yağacak yağmurlar. Tabutumdan cesedime sızan balçık, kokunu anlatırsa, ben senin geldiğini anlayacağım. |