Koşarak
I.
badem ağaçları çiçek döktü sevdim tozlu yolları ikindi güneşini unutmadan otobüsler iş çıkışı huzurlusu yaşamla geçim ehli apartmanlar çocuklar baba derdinde anneler koca bütün paydoslarda iyimser bir yarınsızlık ikinci bir ömür şimdi sensizlik uzun olan yanım beni en çok seven yanım çiçek dökmüş yanım... II. bahar kokularıyla sarhoş bir rüzgar dokunduğu otta hırçın yalnızlıktan bir balçığa batmış göz uçlarım koşarak caddelere yazmak istiyorum sabrımın acelesini dağınık ve ardarda günlerin ortasında taze bir yaprağı koklamayı güzden kalma bir anıyı aklımdan geçirmeyi daha sıkı bağlanmayı yokluğuna... kağan işçen... |