AŞKINA DÜÇAR OLDUMEy ruhumu ayartıp yolundan saptıran yâr Bade diye elinden ağıyı içer oldum Yolumu aydınlatıp ışığa kaptıran yâr Anlasana uğruna canımdan geçer oldum Çehrenden yansıttığın nuruna pervane ben Mey doldurup içtiğin kristal peymane ben Yanarım içten içe yoluna divane ben Emin olduğum şu ki aşkına düçar oldum Sığınmadım tevile hayali imgelerle Tasavvur etmedim ki yerdeki simgelerle Uğraştım canlı kanlı hain engebelerle Sadece üzüldüğüm bu ilden kaçar oldum Her dem hoş baktın bana o kara ebrun ile Ettiğim cefalara bitmeyen sabrın ile Melek fıtratın ve de edalı tavrın ile Sevgimi gül yüzüne çiy gibi saçar oldum Mektup yazdım yolladım kuşların kanadıyla Meramımı anlattım eskinin sanatıyla Şiirin çeşit çeşit türüyle, sonatıyla İçtim ruhunu güzel, içtikçe naçar oldum Ve nihayet gün gelip kapım çalındığında Başımda dualarla canım alındığında Kefenlenen cesedim kabre salındığında Yer altından ruhuna pencere açar oldum Güneri Yıldız (Elazığ, 01.01.2012) |
MÜKEMMEL BİR ŞİİR OKUDUM GÜNERİ BEY KARDEŞİM
YÜREĞİNE SAĞLIK