Hızla düşüveriyorsun Hakk’a dönük gözlerimden.
Belli tıkalı kulağın nasipsizsin Hak sözünden.
Bütün bu olup bitenler senin o nursuz yüzünden.
Cennete hayli uzaksın,Adem oğluna tuzaksın.

Kendini matah sanarak,zulmde ısrar ediyorsun.
Danışmayıp bir bilene,uluorta gidiyorsun.
Götürmekte zorlandığın,zorbalıkla yediyorsun.
Cennete hayli uzaksın,Adem oğluna tuzaksın.

Çok ıradın gerçeklerden,hurafe çöplüğün olmuş.
Zihnin sanki taşın altı,akrep,yılan,çıyan dolmuş.
Yürüdüğün istikamet,kör şeytanın izi olmuş.
Cennete hayli uzaksın,Adem oğluna tuzaksın.

Huri de gılman da senin anladığın gibi değil.
Şehvetine gem vurarak haram işe verme meyil.
Kibrinde ısrar etmeyip, haklının önünde eğil.
Cennete hayli uzaksın,Adem oğluna tuzaksın.

Sen topraktan yaratıldın,oysaki tez çamurlaştın.
Hak yiyip ah alaraktan,kimyasalla yoğunlaştın
Hırsızlarla birlik oldun, zulümde çizmeyi aştın.
Cennete hayli uzaksın,Adem oğluna tuzaksın.

Diyorum ki sen ey sefil,gitme daha ileriye .
Ettiklerin çok birikti, hayli bağladın seriye.
Tahribatına bir dön bak, ısrarından dön geriye.
Cennete hayli uzaksın,Adem oğluna tuzaksın.


Emine Balı Oğuz