Ayrılığa Dirençli Şiirler
saç tellerine takıldı aklım
on bin yıl sonra gelecek sıra sana... kış fısıltılarıyla diken üstündeyim ilkyaz ve annem uzak sesim açık renkli yine de... ölüme uyanılır uykusuzca hayat bu... iç çekiyor çocuk kapanıyor çiçeğin taç yaprağı yağmur en uzun suskunluğunda en karanlık köşede bağırıyorum seni... en küçük gülüşlerinde bile büyük yanılgılar yaşadım ama gülmezsen de yaşamam ki... gözlerim görmez olur birgün ellerim tutmaz kulaklarım duymaz dillerim söylemez olur yüreğim sevmez olmaz asla... akla ilk gelen neydi acaba ve son kez ne düşünecek insan yoksa sonsuz aşk mı bana bunları sayıklatan... ayrılığa yenilip düşmemek için kendime tutunuyorum çünkü senden sonra en çok sen bende... kağan işçen... |
şiiriniz güzeldi, yorumlar almak siin de hakkınız diye düşünüyorum.
tebrikler,
selâmlar..