Kardelenumut var bir kardelen bile çıksa karın altından ipince bir dere aksa dağlardan nasıl düşerki insan kendinden istemeden çalınır kolların,süründürülür uyuşturulur parmaklar kesilir birer birer duymaz olursun bir yere toplanmış kıyıcılar avuçlarında canı burnunda para acaba hangisi can can çekişenler bozulmamış çiğdemler var tepelerde sarı bakışlarında umut kökleri toprak örgülü toprak ör/gülü insan el değmemiş çiçekler dikenler yaralamış ince teninden ve kurtlar dadanmış namusuna nakışlarda kan çatlamıyor taş kalbi cennet sahiplerinin taş eriyor derinde yanıyor su bir ateş sarıyor insansız otağımı çadırım kaldırılmış çoktan heey kardelen! 22. 2. 2012 Nazik Gülünay |
Tebrik eder saygılar sunarım.