DÜN GECESen.. Denizlerinde kimleri yüzdürdün öyle? Nasıl kirlendin bu kadar bu kadar ve bu anlamsız suskunluk nasıl karıştı kanına böyle? Aslında dün gece öldüm ben. Kimseler inanmadı öldüğüme. Sessiz sakin bir coğrafyada, Kıvrılıverdim yazları sıcak ve kurak, Kışları soluk ve yalnız bir kıyı şeridine. İçmesini bilmeyene adam denmez bizim buralarda. Günahın boynuma, her kadehte seni içtim. Dağıttım masaları, hesaplara itiraz ettim. Dayak yedim ve küfrettim. Gocuğum ve yarım şişe içkimle kafa tuttum kimsesizlere. Bir olta attım, rastgeldi bir balık, Küçük dedim geri saldım. El salladım şehrinizden geçen otobüslere. Üzerinde adın yazan bir sigara yaktım, Ağladım halime… Dün gece öldüm ben. Suçlusu ilan edildim bütün terkedişlerin. Sesler kesildi birden. Tüm ışıklar üzerime döndü. Kimlik sordu kolluk kuvvetleri. Durun! Ateş etmeyin! Silahsızım. Suçum sevmek olsa gerek, göze batmışım farkında değilim, Bundandır sokağınızdan bu üst üste on dokuzuncu geçişim. Yekesinden kırık bir gemi misali savruldum son fırtınada. Alabora oldu kurulan tüm düşler. Oysa ne aşklar yaşandı güvertesinde ömrümün, Ne yeminler edildi. Martılara şiir atar, yunuslarla yarışır, kafa tutardık dalgalara. Kaptanı sendin bu hayatın. Seyir defterimde senli mısralar. Tam açacakken yelkenlerimi… Gittin. Bilinmez yalnızlık limanlarına demirledin. Aslında dün gece öldüm ben. Senin haberin bile olmadı… Cihat KIRDAR/20.02.2012 |
Agzınıza saglık olsun !
Güzel anlatmışsınız..