Nasılsokağın ayaklarını nasıl dolarım belime çiçek hafifliğinde içime yığarım sonra mavi mavi ölçüp biçerim,tartarım terazimde neden sevgilisi olmasın herkesin tarlaları dağları ağaçları evleri dizerim bir bir parmak uçlarıma bağdaş kurarım düşünceme kalem kâğıt bir araç neden herkesin bir yeri olmasın bir mahşer yeri,her yer açıkta,insan ellerini doğmak çabasında "olmamalı ama"süprüntü kuyruğunda en alt katlara in, sonra çık yukarılara gökte gökyüzü tam mı yıldızlar güneş sokağı süpürüyor musunuz kuş parçacıkları insanlar ölmemeli ölmemeli sokak hergün daha tenha ve sessiz 24.5.1994 / Nazik Gülünay |
Bu akşama sarktı okunası güzel dizeler...
Kutluyorum şiirinizi gönülden.
Gün eksilmesin pencerenizden.
Sevgiler, saygılar.