Bıraktığın Rüzgarım
Zihnim kör bir ateş
yakala beni karanlığımdan tutsaksa nöbetleri gündüzlerin geceye aktarma yapalım biletsiz ama uyku yok asitsiz yakılan yüreklerden bir yanardağım mucize dedikleri şey iki kuru gözyaşındır söndürülen umutlardan toplansam kirlenir yastıklar kirlenir sis bulaştırılmış yokluğun göremiyorum tez değil hiçbir yanılgı hipotezleri ferhatın, mecnunun,keremin çürürken yıldızlar parlaklığımı ay alsın duman kahverengiyle örtüşürken söz yanacağım ağlarsan medetsiz bir ummandan kopup sarkaçlar bağlayacağım hudutsuzluğuna sen beni sen benden içeri bir kapıdan sonsuz ve huşu yankısıdır bu duvarların öpüyorum soluksuz renklerinden yatsının tonlarca kısık ve ateş gibi kördüğüm kor düğüm yandığıma ince bir kirpiktir kaybolunan büstünde şirinin,leylanın ve aslının Merve Taşçı |