hüzün
Her bahar, gök gürlemesinden korkarım en çok
Ulağıdır çakacak şimşeğin ve ardından bir yerlere ateş düşer Ateş…yakar! Metal soğuğuna düştü fikrim… Dilimi kesen rüzgar! Biliyor musun, uyuştum gardiyan bakışlarına Acıyı beklemekmiş meğer duyuları azgınlaştıran Oysa ben ölümü sevmeyi seçtim, beklemiyorum İstediğin zaman gel, al beni ,al. Peşimden geliyorlar Vurduğum tüm uçurtmalar! Mezarı yok katlettiğim ümitlerin Ne de külleriyle griye boyanan sular Anılar biriktiriyorum her renkten, her sesten Ve kokudan –hepsi birbirine benziyor- Değişmemişsin diyorum kendime İçinde biriken okyanus kadar, büyümemişsin! Çocuklar gibi mutlu olmalıydın şimdi Dışarıda yağarken lapa lapa kar –böyle davetkar- Herkesten önce beyaza koşmak olmalıydı tek tasan. Varsın üşüsün ayakların... |
Biliyor musun, uyuştum gardiyan bakışlarına
Acıyı beklemekmiş meğer duyuları azgınlaştıran
Oysa ben ölümü sevmeyi seçtim, beklemiyorum
İstediğin zaman gel, al beni ,al.
Gönlünüze bereket.Saygıyla,selametle...