Aşkın Adı
kitaplarım aklıma küs
içtiğim su yüreğime kırgın bir çiçek dalında bir böcek senden başka ne varsa unuttum her şey de beni unutsun... güldüğün anları topladım yaşam onuruma gülüşlerinden tutam tutam patika tozları biriktirdim demet demet adsız dağ çiçekleri gönül hanemde seni kalbimin atışına serpiyorum her sabah ama sensizlik de bitecek birgün yalnızlık yitik masalı olacak ayrılığımızın ölüm de ölecek düşlediğimiz ömürler köpeklerden pişman olacak kavuşmalıydık gerisini tanrı düşünsün... sen günahsız yenilgilerimin meleğisin masum öfkelerimin suskun bebeği davetsiz misafirisin mahzun hüzünlerimin ve kaderin gül dalı sapladığı kalbimin ortasında öyle bir açtın soldu zaman sonsuzluk yaralandı ağzımda toprağın tadı nereye baksam gökyüzü oldu aşkın adı... kağan işçen... |