günahlarımı yazmaktan
defteri bitti omuzumdaki meleğin
kapım açık gözü dönmüş arayışlara
ütopyalardan devşirdiğim mutluluğumla
bir derviş gibi soyunuyorum tüm zevklerden
mutluluktan yana hep hırsızlama ve aceleci
sensizliğimle başbaşa çırılçıplak
sensizliğime akıl yürütüyorum felsefi
yoksun ya
yok
randevusuz çıka geliyor bu aptal trajedi
gördüğü yerde yakama yapışıyor bağbozumu anıların sarhoşluğu
olmamanla sözleşiyorum
ve gün veriyorum olmana
öpüşmeler çiziyorum bir ressam gözüyle
buzul çağında da olsa yüreğim
alev alev yanıyorum bu yolculuk hazırlığında
gün sayıyorum belirsizliğe
bulutsu bir akşamda kaybediyorum kendimi
uyuyan bir çocuğun yastığının altında arıyorum seni
seni arıyorum


seni aristo gibi içimde yaşatıyorum
zamana karşı yarışan poetikam benim




kağan işçen