Usulca gelen ruhsuz geminin
durgun bekleyen denizinde
şenliğin parlamasıdır bu
çivinin vurduğu ince çizginin
ayrılıklarda ezelsiz kalması
kays ın sessiz ölümü
leyl in düğün törenidir bu

saatler engerek, nefret duru zehir
yalaz ışık gözlerimde tutuşurken
söz kırılıyor, canım acıyor
gergisini bırakan okun ıslığı şiddet
ağlasam susar deniz
yağmur aldatır rüzgârı
ihanet başlar, kül rengi karşılar yüzüm sabahı

yağma başladı sıcağımda adın
hayat yaptı yapacağını..!
ellerim toprak
kokum yaprak


aşk derdini içtim ılık ılık kan
huşu damarlarımda akan
mirim Mevlana benim pirim Şems
özüm ayrılık benim aşkım ateş

usulca gelen yaralı kadın
sus…!
yaranla sarıl yarama
o zaman başlar
sevdaya yenice kanama

AsevimLİ

Not: Sessizliğe çocuk bakışım yazısının arasında bir kısmı yer alan şiirin tam halidir.