Ben
Doğu güneye akıyordu
berrak sularını yoğurdukça aynı replikte yankılanıyordu ağıtlar karmaşık yatağın ezberinde susuyordu balıklar ağlara takıldıkça ağladılar susuyordu doğu akıyordu ağıtlar Yağmur günlüğünü tutarken ezber biriktiriyordu ıssızlık doğuya eşlik ederken yollar seyreltili dökülüyordu vadilere ağaçlar yeşil çiçeksiz renkler döküldüler susuyordu doğu akıyordu ağaçlar Soğuk dudakları titrerken eski yazları özlüyordu bahar sonraları ellerinde çocuk gülümsemeleri akıyordu gözlerinde mahçup sakin bakışlar cılız çıplak ayaklı itelenmiş susuyordu doğu bakıyordu çocuklar Doğu göçerken güneye daha güneye soğuk iklim kokularını izleyerek susuyordu sular yeniden doğarken güneş yeniden severken doğu susuyordu seviyordu daha çok akıyordu AsevimLİ |