Söz
nisanda kar yağacak
seni affetmek için hiç sebep yok üstelik gidilmişliği sorguluyorum acımasız oluyorum balçıktan gökyüzü altlarında unutulmayan o acıya tutunup koşuyorum eğrilmiş yollarda en çok aşık olduğumdan utanırım sıkılırım belki demsiz sevişmelerden elimi uzatıp tozlu aynaya sana benziyorum sonra kuşlar kadar özgür ve kör bileklerimde son nefes geceye yapışır terim seni hiç unutmadım unutmak beklentisiyken masalların mutlu bitsin diye sonu sadece sustum ağlamalı birazdan hissediyorum küf kokan bekleyişleri camlarda soluk perdeleri unutuyorum keskinliğini gözlerinin acı şarap çalkalanan ağzımda küfür yutkunarak beyazı ve son kirli hikayeyi anlatıyorum gelmişine geçmişine eski sokağın devamında ağaçlar gelinlik giymiş düğünsüz günde başlarında kuş taçları telaş içinde bahar nisanda kar yağacak inanıyorum sen gelmeyeceksin ben bir sözde bekleyeceğim |
Kuş taçları pek sevimli geldi.
Şiir on numara, her hâli ile...