YAK
"seninle olanları birlikte toplasak
bir arada olsak eşyaları saymasak ya da birlikte yaksak" bir çemberin dar açıları daraltsa da içimizdeki acılarımız geniş odalarımızda kör ebeyken yakalanmalarımız toplama zamanımız mıydı ? eşyalarımız yakacaklarımız mıydı ? gel beraber yakalım sen çakmak ol ben gaz ben yaş olanı sen içindeki kuruları yak sen uyuduğumuz koltukları ben de birlikte olduğumuz siyah beyaz fotoğrafları sen ateş ol ben gaz hadi gel de yak külden adam dumandan haber olsun karışsın dumanlar sis çökmeden bu şehre tül tül dökülsün atıklar yangından kalanlar yaşayan bir sen ol bir de yanan ben küllerinde kaybolan şimdi karanlık fitili düşmüş bir ocağım bir de ağzımda sigaram şehrin ateşinde gram gram yanan adam geriye kalan küllerinle seni yaratan bir de seni hatırlayan adam bu şehir yanar külleri kalır küllerinden bir sen olursun birde olmayan ben olurum belki adam "seninle olanları birlikte toplasak bir arada olsak bu şehri saymasak ya da birlikte yaksak yansak hadi al kipriti durma YAK" "önce kirpiğimin sana inanan göğünü tutuştur ki tutunacak dalım kalmasın bize dair... sonra duygularımızın bir kibritlik ömrünü çizen külleri içelim yansın genzimizdeki coşku dağları... hadi yak!..." Değerli şaire ve yazar Mehtap ALTAN’ a katkısı için teşekkürler... "yak ne varsa sana dair bana dair yak savur külleri denizin derinliklerine fakat unutma kirpiğinin ucundan bile başlasan yanmaya yaktığın kadar yanamazsın hem hatıralar iz bırakır sen ne yaparsan yap o hatıraları yıkamazsın" :)) yüreğindeki dostları için ölmeyi bilen gülmesi en güzel vavvv gibi olan Hülya Hicaran’ ın güzel dizelerine Teşekkürler... |