FARELİ ŞİİRKafatasımı kemiren tarla faresiyle morg soğukluğunu aratmayan küflü duvarlarımın tepkisiz göğsüne yaslıyorum cinnetimi... Teslimiyet yorgunluktanmış meğer... ve kronik bir bela... Amanı yok imansız iki dişli piçin... Kemirdikçe kaşıkla tünel kazan idam mahkumu edasıyla sızıyor beynimden yüreğime... ağır ağır ve sabırlı... Gittikçe silikleşiyor dabakhaneye yetiştirmek derdinde olduğum boktan düşlerim... gittikçe renksizleşiyor... sağlam son damarına da iksir pompalayan bir eroinmanın sıtmalı gevşekliğiyle yapıyorum hamlemi... Yavaş ısır! omurgasına tükürdüğümün omurgasızı acelemiz yok! dibine vuralım usul usul dibi düşmüş düşlerimizin... ... |
Yavaş ısır!
omurgasına tükürdüğümün omurgasızı
acelemiz yok!
dibine vuralım usul usul
dibi düşmüş düşlerimizin...
İşte tam burası....Ne öncesi ne sonrası. Tamamen burası...Ellerin yanımda olsa da öpsem o elleri.
Selam ve sevgiler olsun can kızıma.