tam çıkacağım kapıdan son bir kahve içer miyiz diyor bırakıyorum bavulu gülümsüyorum ama o görmüyor şekersizdi diyorum içimden ve yanında çikolata atıyorum pardösümü ve eldivenlerimi
dışarıda hoyrat fırtına camlarla sevişiyor yağmurun elleri buğulara dayanamam biliyor *Seni seviyorum yazıyorum, hey ikimizi seviyorum taşıyor kahve ve ikinciyi pişirmem için zaman kalıyor
kim inandırabilir mucizelerin olmadığına beni
sessiziz elimizde fincanlar utangaç bir kaçış bakışlarımızda sehpanın üzerinde tamamlanmamış bir şiir ve beyaz glayörler yani annesiz kalacak harfler ve çiçekler kimsesiz
sonra yüzüne bakıyorum iki çocuk tırmanıyor alnındaki çizgiye kirpiklerinde salıncak ve gamzelerinde yankılanan gülüşmeler onlara nasıl söylerim kendi başıma öleceğim bir yere gittiğimi buz tutmaz mı o sıcacık hevesleri biliyorum ne yatağım yasemen kokar sabahları ne örtebilirim üşüyen dizlerini
birden fark ediyorum bütün düşündüklerimi sesli söylediğimi bir İstanbul ikindisi, yağmurun elleri ve glayörler sarılıyoruz apansız sır gibi geçerken aramızdan ...nasıl da korkuyor aşktan ölüm.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bir Ayrılık İkindisi Ve Yağmurun Elleri şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bir Ayrılık İkindisi Ve Yağmurun Elleri şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
beni şaşırtan bir kalem değilisiniz hep şiir gibi şiir okuyorum sayfanızdan teşekür ederim canım arkadaşım emeğinize saglık kaleminiz varolsun saygılarımla zaralıcan
sessiziz elimizde fincanlar utangaç bir kaçış bakışlarımızda sehpanın üzerinde tamamlanmamış bir şiir ve beyaz glayörler yani annesiz kalacak harfler ve çiçekler kimsesiz
sonra yüzüne bakıyorum iki çocuk tırmanıyor alnındaki çizgiye kirpiklerinde salıncak ve gamzelerinde yankılanan gülüşmeler onlara nasıl söylerim kendi başıma öleceğim bir yere gittiğimi buz tutmaz mı o sıcacık hevesleri biliyorum ne yatağım yasemen kokar sabahları ne örtebilirim üşüyen dizlerini
birden fark ediyorum bütün düşündüklerimi sesli söylediğimi bir İstanbul ikindisi, yağmurun elleri ve glayörler sarılıyoruz apansız sır gibi geçerken aramızdan ...nasıl da korkuyor aşktan ölüm.
Merhabalar de_ soulmate. Kutluyorum özenli kalem emeğinizi ve de coşkulu yüreğinizi. Esernlik ve mutluluk dileklerile selamlıyorum, dost şairim sizi. Kemal Polat
birden fark ediyorum bütün düşündüklerimi sesli söylediğimi bir İstanbul İkindisi, yağmurun elleri ve glayörler sarılıyoruz apansız sır gibi geçerken aramızdan nasıl da korkuyor aşktan ölüm
şimdi biraz susmak zamanıdır...