Senince ince yağıyorsun karanfil sokağına horozun ağzından alıp sesini, borumu üfleyeceğim kimse duymuyor ama kulağımda sesin yalnız değiliz duy sardunya,kaktüs çiçeği duy dumanı yaran serçecikler,hissiz bacalar elimde elin,elin sevgi yüzümde boğuntusuz akıyor aşk yolunda sevgilimi yaşatmaya toplanmalı bütün ordular sevgi gülünü kurtarmalılar ateş hattından elimde elin, elim sevgi yüzünde varlığın sokağımda karanfil yağmur damlacıkları birikmiş ipince düşse süzüleceğim yanağından hakikat diye çarpan yüreğine soyunacak ceviz ağacı düşselliğini bir güvercin uçacak yaprağından hüzün hüzün ağıyorsun karanfil sokağına ney çalıyorum zamanı geriden alıp yaşamak için sırada çocuklar,çocukların ikimizin gerçeği ve herkesin üstündeki bulutlar hadi sevgi hattına bütün tümenler sevgi gülü kurtarılmayı bekliyor sen doğmamış çocuğum sen bakıyorsun,karanfil sokağına değişsin de diyorsun bu çağ dışılık! 8 12 1992- Nazik Gülünay |
Şiirinize Karanfil Sokağı demek istedim..
Onu yaşayabilmek adına her yolun denendiği anlar..
Tüm bunları çiçeklerin diliyle anlatabilmek çok güzeldi.
Kutluyorum usta kaleminizi..Selam ve saygılarımla..