Sayısız avcu açık yaprakak yaprağın önünde secde eder gibi kutsal bir dize yazmaya soyunurum tülden daha ince olsa da sis gitsin gözümün önünden açıklı koyulu yaprakların arasından nasıl berrak görünürse gök öyle görünmeli yüreğimden inen ses duyulmalı gerçek koşmayı öğrenen çocuğun güvenli hali bastonlu ve köpekli kör insanın korkmadan yürüyüşü yazmalıyım tanrı’nın kalem eli ozanlar gerçek yazar demeli kitap kendini yiyen çiçek kol uzatmalı dümdüz (iki eli var bir başı herkesin saçını yolmasın eller) ellerim sayısız avcu açık yaprak yüzü boyalı cadı,doruğunda dalın ağaç eğilir suya gelin gider kızlar sıkıntıya ozan kesilir taş yürekler herkes kendine ağlar yapyalnız ovanın ortasında borç harç tamir edilir ev bir boğaz eksilir bir boğaz çoğalır bir dize ararım utanmadan gülsün diye bütün yüzler plâk bozuk göbek atar herkes iki kişi karışır yaşama öldürüleceğini bile bile sevginin boynuna sarılırlar kaç çeşit gözyaşı ekilir utangaç toprağa eski şiirlerimden_ Nazik Gülünay |