seni unuttum aşkınsa bende
herşey kötü şiirler çirkin
uyku doyumsuz
düşünmek yok istanbul’u

akşama durmuşluğun sanki babamın ölümü
duvarda can çekişen gölgeler parçalar yüzümü
keşkeler silindi bitti bulutlar suçlu
anla
hala sokaktayım
seni unuttukça büyür sığmazsın hiçbir kitaba
ben geniş militan çocuk bakımsız
yolculuklarla bileyen yüreğini

şiir yok
aslında seni unutmak var
unuttukça gözümde büyütmek unutulmuşluğunu
seni unuttum
şairliğim yok
hangi denizin kıyısında ağlamaktın unuttum
kaybolmak tutkum
derin kesikleri ağlayan bir ağacın
okul yolunda saçlarımı okşayan
palamutun anne şefkati yalnız kalmak arzusu

şiir yok
şair yok
ama en yalın sen yoksun
bana en yakın yokluk senin yokluğun
aşkınsa bende
bende bitti
sağırlaşarak
kusursuz aptallığımıza


kağan işçen