Yitmeyen O Tek
sonrasızlığı sevmiştim
dudaklarından aldığım hızla bulutlar yarım yamalak yamalarıydı sorgusuz yaşam tüketmelerimin sorguluyorum şimdi sakar isyanlarımı... benimle birlikte öleceksin tepeden tırnağa sopsoğuk bir korkuyla kirli bir suda yıkanmayı göze alarak öğrendim bunu... kentler kaçmak için vardır senin olmayan bir yalnızlığa kendindeki boşluktan kaçıp sığınmak için başka bir boşluğa... ve herşey sanmaktır kaçmak sığınmak şapşalcasına tutulmak ama sakın öldüm sanarım sanma... öyle sıkıldım ki sevgili aşkım yalnızlık değiştirmek istiyorum sensizliği bırakarak bırakmayı sensizleştiriyorum biraz da sen yalnız kal... asiydim akşam öfkelerine olgun eve yalnız dönme militanıydım şose tutkunu son ayrılık süvarisi bir bardak suyla sevişirkenki sessizlik...kör kütük bu sarhoşluk beni içten günbatımlarına götürecek... bu son küskünlüğe de alıştım güzel karanlık tozuna karıştığım gündüzlerim çabuk yitmeyen o tek derli toplu delilik sensin...senin bakışın sorusuz gözlerinle benimsin... kağan işçen |