Leyla...
Leyl’i seyreyle sessizce.
Semadan düşen ,
rengi solmuş , iffetı bozulmuş yıldızlardan dileme maşuğunu.
Kırk yıllık fincanlarda çıkmaz çehresi yaş dolmuş Mecnun’un.
Sineye düşürdüğün ateş sönmez ,
söndüremez asaya boyun eğen kızıl nehir.
Dinmez feryadı,
dindiremez hiç bir nefes.
Filistinli çocukların feryatları yükseliyor bak arşa ,
Gazze’de solan güllere ağlıyor bülbüller.
Sen terk-i diyar edip , başka kente göçmekten bahsediyorsun.
Gözlerinin kustuğu ıslak vedaya hazır değil
mabedim.
Gitme ey Leyla.
Gitme...


Söylesene ey saki.
Derde derman arayan meczubun halinden bilmez misin
Dilinde tabiri yok mu rüyalarımın
Rahman ve Rahim olanın izniyle söylesen.
Leyla’ya çıkan yolu yoluma iliklesen.
Ne sarayına sultan olayım , ne vezirine kaftan
Gölgesine razıyım.
Nerededir benim nazanım..
Tüm bâdeler senin olsun
Yare meylli dudaklarım
Bir elif miktarı gülüşüne ömrümün baharlarından harcarım

Dinle şimdi ey saki
Kaldırımlardan sürüklenen gazellere döndü hayatım
Yûsuf misali Züleyhâ’nın narındayım
Bozguna uğramış sanki suskunluğum
Ayn-ül Hayatta zâhiri olana kanmaktayım
Münferid bırakan naçar eyleyen Leylayadır sitemim.
Gözlerim geçmişe dönük özlemlere konuşur
Kalem kelamında niyaz eder gül yanaklı yare
Yok ki onsuz geçen günlere çare.

Hadi dön Leyla
Dön hasretinle karalar bağlayan helaline
Cenneti sensiz cehennem eyleme
Leyl’i seyr edelim sessizce.
Gülelim semadan savrulan yıldızların haline...