Güzelliğin adı gülşiirimin masumluğu ve mahremi içimde elimde ince uçlu bir çekiç sırtımda bulut gibi minyatür insan yontular kıyasıya yaşam savaşı belinde dik durmaya kararlı- dirençli anasız sokak kedisi değin leş olacaklar yoksa kim bir an gözünü yumsa dev bir vinç kum edecek ağır tankerler ezecek siyah uzun tüylü bir sokak köpeği işeyecek yeşil yapraklarına şiirden uzak hep şiir içinde dik durmaya tezek elleri önce gül /güzelliğin adı gül/ oya kilim nakış - ipek hasırda büyüyen gözler kül üstünde eşeleyen tavuk olmamaya işler eller inançlı - kararlı sırtına yüklenerek emeği yarın değişir gülün rengi oyaların modeli tarihe döner kilim şiir taşır hep aynı masumuyeti ! |