Bir Delilik Diyalektiği
Çağın adı insanlığın ölüm oyunları
napsak netsek?? şehirleri yakın yakın şehirleri Şimdi tam zamanı her varlığı alt üst ederek dağıt yok et!!! Hepimizde var gözü doymaz bir cesaret Haydi, kalbini içine çek hırsına refakât et şehirleri yakın yakın şehirleri gözler avcı kirpikler toplamacı kaçın kurasıyız hiç kurcalama güne boğul geceyi boğazla bizden ne çok var abdallar pek uzakta ben de gömülsem ya bir mezara şehirleri yakın yakın şehirleri nasıl da kıpraşıyor gözlerim ağlıyor muyum yoksa kızılcık şerbeti içtim diyorum soranlara acıyor yeminle evrende düş kırıklığından yoruldu ayrıca siz bana bir tabut çakın dünyanın çivisi fısıldamadan kıyamet bombası kımıldamadan uyumalıyım ben şehirleri yakın yakın şehirleri aklım işte böyle uzağa kaçınca yüreğim toz dumana karışınca bir de acı acı yakınınca deli harflerimi yerleştirirken sayfaya döndüm baktım şöyle bir etrafa duruyor sessiz eşyalar kahve fincanı dolu kültablası kedim var adı mia bakıyor bön onu bile sevmedim masumcuk hâlbuki vızıldadı bir sinek ah ne üzgünce bir türkü bak ruhum yine boynunu büktü susmuyor beymimin şimşekten ürküntüsü büzüldüm kendime gık bile demeden siz seyredin kılınızı kıpırdatmadan!!! ah benim cici ruhum zihnini öpeyim de geçsin... |
Keşke herkes bi ucundna tutabilse böyle delirmelerin
belki gerçekten bir şeyler yapabiliriz dünya için
ŞAHANESİN SEN, ÇOK SEVGİMLE...