MAVİçığlık atsa nedir, konsolu boş kelamlar sevinse balmumu dudaklar kendince düş gömü gibi estikçe rüzgâr maviden mahrum çergâh hatırda ne kaldıysa noksan bildiğini zannediyorum öykünür ukdelerim sen yoksan... an oldu gurka yattı belkilerim çokça da öfke besili her renk kendi yerinde güzeldi kuradı nicedir goncalar onca heva zayî oldu s e n d e l e d i... şevk olmadan neyin zevki olur ki hatmi çiçeği gibi tükenmişse duan addettim hep, ahdettiğim kadar arada gelirim demiştin ya öyle çok aradım ki! hiç bilmesen de hiç duymasan da!.. kimse anlamaz şerler birikti içime ister istemez senden erte bahçemde serçeleri güvercin saydım martıları habercin eksilmedin hiç eksilmedi hiç, o güze yamalı perçin! çıldırmış suskulardı dört bir peykeye saldıran özlem karanlık odaydı renk tayfı mavisiz umudu alınmıştı pastörize gecelerin oysa gecikmişliğinden kavi b e n i m s e n m i ş vardın yokluğun kadar gerçektin tokluğu adımlarına musallat bir masalda güdük harflerin firketeleyebildiği kadar o tasta bağlandığın ilmek yağlıydı unutmak çürük patiska! hasletin pejmürde resimlerden usandı sonra peşmerge rüyalar yılkı dualarından gökyüzü çıldırtırcasına maviydi göz yükü yenilgen mayi! hasret sunaklarını zil aldı şimdi adına dolanan harfler harabe avane bir temlik kaldı senden öte mavi! .... ... .. . ToprağınSesi |